Μήπως σκεφτόμαστε τα ίδια;

Χρησιμοποιείς το τρέξιμό σου. Το χρησιμοποιείς για να νιώσεις καλύτερα. Το χρησιμοποιείς για να μην σκέφτεσαι, για να καθαρίσεις. Για να θυμηθείς πράγματα, για να ξεχάσεις άλλα. Για να γιορτάσεις τη χαρά σου, για να απαλύνεις τη λύπη σου. Για να προσπεράσεις έναν χωρισμό, να πενθήσεις μια απώλεια, να ξεκινήσεις ξανά. Το χρησιμοποιείς για να μεγιστοποιήσεις τον ενθουσιασμό σου, να σε πείσεις ότι νιώθεις ερωτευμένος, να μη σε νοιάζει που δεν είσαι. Το χρησιμοποιείς για να μπορέσεις να ξεκολλήσεις, να σκεφτείς καθαρότερα για τη δουλειά σου, να επαναφέρεις τη δημιουργικότητα σου, την εφευρετική σου πλευρά. Χρησιμοποιείς το τρέξιμο για να χάσεις κιλά, για να σε τιμωρήσεις, για να “σβήσεις” κάτι που έφαγες. Χρησιμοποιείς το τρέξιμο για να πονέσεις, για να νιώσεις θεός μέσα απ’ τον πόνο που διαχειρίζεσαι. Χρησιμοποιείς το τρέξιμο για να δώσεις ένα νόημα στη μέρα σου, για να δώσεις μια ταυτότητα στον εαυτό σου, για να πεις ότι έχεις μια σταθερά μέσα στα χρόνια.

Χρησιμοποιείς μια διαδρομή συγκεκριμένη για να πατήσεις σε ίδια χνάρια, για να αναβιώσεις εσένα όταν έτρεχες με δάκρυα στα μάτια, με βροχή, με ελπίδες για χιλιόμετρα παραπάνω, για γρηγορότερους χρόνους, για πόδια που πια δε θα πονάνε. Τρέχεις την ίδια διαδρομή και χωρίς να νιώθεις τίποτα, απλώς επειδή σε βολεύει.Έχουν συναισθήματα οι διαδρομές ή τελικά δε σου λέει τίποτα να φτιάχνεις καινούριες;

Χρησιμοποιείς το τρέξιμο για να το κατηγορείς όταν δεν σου βγαίνει, για να το εξυμνείς όταν σου τσουλάει. Χρησιμοποιείς το τρέξιμο για το θυμό σου, το γέλιο σου, το πάτωμά σου και καμιά φορά το κλωτσάς και το παρατάς, γιατί δεν έχει νόημα. Και όταν βρίσκεις νόημα, είναι υποχρεωμένο να σε περιμένει, όπως το άφησες. Το χρησιμοποιείς για να μάθεις πάλι να έχεις υπομονή, για να μη σε νοιάζει τι πάει να πει δρομέας, για να περάσεις μαζί του πάλι τα χάλια σου και πάλι τα καλά σου και να του υποσχεθείς ότι πάλι δε θα ξαναφύγεις.

Χρησιμοποιείς το τρέξιμο για να κρύψεις το κόμπλεξ σου, για να καλύψεις τις ελλείψεις σου. Για να πεις ότι κάποιον έχεις να ξεπεράσεις. Χρησιμοποιείς αγώνες για να κάνεις το ταξίδι, για να δημιουργήσεις προσδοκίες, για να έχεις κάποιον να σε χειροκροτήσει. Χρησιμοποιείς αγώνες στόχους, χρόνους και αντιπάλους και ξεχνάς ότι εσένα μόνο πας να κατακτήσεις.

Χρησιμοποιείς το τρέξιμό σου γιατί έτσι. Γιατί δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις. Γιατί δεν είσαι καλός στη δύναμη η γιατί δεν είσαι καλός στο τρέξιμο. Το χρησιμοποιείς γιατί θα σε βελτιώσει σε ένα άλλο άθλημα που αγαπάς, κι ας το σιχαίνεσαι. Χρησιμοποιείς το τρέξιμο γιατί σου είπε ο γιατρός, γιατί ο φίλος σου τρέχει, γιατί θα ‘θελες να πας για κολύμβηση βασικά, αλλά δε σου βγαίνει. Χρησιμοποιείς το τρέξιμο γιατί απλά βαριέσαι και ίσως του χρόνου παίζεις απλά μπάσκετ.

Χρησιμοποιείς το τρέξιμο για να μπεις σε μια κοινωνική ομάδα, για να γνωρίσεις ανθρώπους που επιτέλους δε βαριούνται, που έχουν όρεξη. Το χρησιμοποιείς για να μοιραστείς, για να έχεις ένα στόχο τα πρωινά της Κυριακής, για να πας για καφέ κατευθείαν με ιδρωμένα ρούχα. Και για φαγητό.

Το χρησιμοποιείς για να έχεις κάπου να πατάς, όταν οι μέρες είναι λίγο άδειες. Για να ΄χεις τον εαυτό σου να κατηγορείς όταν δεν το αναζητάς, για να το κάνεις ψυχαναγκαστικά ή για να το κάνεις ελεγχόμενα, συνειδητά. Για να νιώθεις ότι έχεις τον έλεγχο. Και απλά τρέχεις. Ή δεν τρέχεις. Και άλλοτε σε νοιάζει, άλλοτε δε σε αφορά. Το χρησιμοποιείς όπως σε βολεύει, όποτε σε βολεύει, για χίλιους δυο λόγους και κανέναν.