Πολλές γυναίκες υποφέρουν από άγχος και κατάθλιψη, όμως πολύ λίγες είναι εκείνες που μιλάνε δημοσίως. Παρά την ανοδική τάση που έχει ως θέμα σε δημόσιες συζητήσεις, παραμένει να αποτελεί στίγμα η κατάθλιψη. Πολλές γυναίκες ντρέπονται, επειδή δεν μπορούν να βοηθήσουν μόνες τους τον εαυτό τους να νιώσει καλύτερα. Μιας και δεν είναι σωματικά ορατή η κατάθλιψη, είναι πολύ εύκολο να κρυφτεί κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα αφού το πρώτο βήμα είναι να μιλήσεις για αυτό.

Σύμφωνα με την ειδικό ψυχικής υγείας Andrea Ferrara: «Πολλοί άνθρωποι αποφασίζουν να κρύψουν την κατάθλιψη ή το άγχος τους επειδή το θεωρούν ως αδυναμία αφού είναι αντίθετο από τα άλλα συναισθήματα που βιώνουν κατά τη διάρκεια της ζωή». Δεν αποφασίζουν να μιλήσουν μέχρι να πάρει μεγάλες διαστάσεις για εκείνους και την οικογένεια τους.

Η Jen Szabo είναι μια πολύ λειτουργική γυναίκα με άγχος και κατάθλιψη και έχει πολλά να πει για το στίγμα γύρω από την κατάθλιψη. Πιστεύει ότι είναι σημαντικό όχι μόνο να την αντιμετωπίσεις αλλά για να μπορέσει να την αποδεχτεί πραγματικά της έδωσε το όνομα Susie. Δίνοντας όνομα στην κατάθλιψη, όλα έγιναν ευκολότερα. Όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να αναγνωρίζει την κατάθλιψη ή το άγχος σου, μπορείς να μάθεις να κάθεσαι μαζί της αντί να προσπαθείς διαρκώς να την διορθώσεις, όπου σπάνια αυτό έχει κάποια θετική μακροχρόνια επίδραση. Όταν η Suzie εμφανίζεται έχει την επιλογή να την πιέσει και να την διώξει ή να την προσκαλέσει να κάνουν παρέα. Κάνοντας παρέα μαζί της μπορεί καλύτερα να την αντιμετωπίσει ανοιχτά.

Μερικοί δεν έχουν κοντινούς φίλους ή οικογένεια που να αισθάνονται οικεία μαζί τους, έτσι στρέφονται σε ανώνυμα γκρουπ προκειμένου να ανακουφίσουν την μοναξιά τους. Η Taja Meadows είναι εξαιρετικό παράδειγμα. Εξηγεί ότι μετά από 6 εβδομάδες που γέννησε το δεύτερο παιδί της, ξεκίνησε να βιώνει μια πολύ δυνατή επιλόχεια κατάθλιψη. Ήταν τρελαμένη με την κόρη της επειδή και μόνο υπήρχε, ήταν τρελαμένη επειδή έπρεπε να μειώνει το χρόνο που αφιερώνει στο γιο της και εκείνος ζήλευε. Έτσι πήγε στο γιατρό και ξεκίνησε την φαρμακευτική αγωγή, η οποία την βοήθησε θεαματικά με αυτά τα σοβαρά συναισθήματα. Παρ’ όλα αυτά ακόμα της έλειπε η ενθάρρυνση να αρχίσει να βγαίνει από το σπίτι.

Η Meadows όταν τελικά πήρε μέρος σε μια τέτοια ανώνυμη ομάδα και παρατήρησε ότι ένιωθε καλύτερα όταν έβγαινε έξω και δεν πιεζόταν. Ακόμα μιας και ήταν ένα πολύ εσωστρεφές άτομο, η μητέρα της την έγραψε εκεί. Έκανε αναρτήσεις στην ομάδα με hashtag #REALwomenmove και έβλεπε ανθρώπους να λένε πόσο αισιόδοξοι και χαρούμενοι είναι και ευχόταν και εκείνη να φτάσει στη θέση τους.

Η αρχική της ανάρτηση ήταν:

“Θα ήθελα να είμαι περισσότερο active. Έχω όμως πολύ σοβαρά προβλήματα κατάθλιψης, που την κρατούσαν καθηλωμένη. Είμαι μόνη; Το βιώνει κανείς άλλος; Η μητέρα μου με έβαλε σε αυτό το γκρουπ. Σκέφτηκα να βγω, αλλά είμαι σίγουρη ότι απλώς ήθελε να με ενθαρρύνει…Νιώθω να έχω χάσει τη μπάλα και να μην αξίζω.”

Η Meadows δέχθηκε μια επίθεση ευχών μετά την ανάρτηση της, οι περισσότεροι ήταν πολύ υποστηρικτικοί μαζί, με λίγους να υποβαθμίζουν το πρόβλημα της. Έπειτα άφησε την ομάδα και γύρισε στο blogging. Είναι σχετικά ανώνυμο και μπορείς να μιλήσεις για τα συναισθήματα σου σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται και μπορούν να καταλάβουν.

Δεν είναι η μόνη που στράφηκε στο blogging. H Sandra Laflamme κάνει blogging αρκετά χρόνια και δηλώνει ότι: «Με βοήθησε με την κατάθλιψη επειδή είναι ένα μέρος που μπορώ να γράφω και να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου με άλλους που περνάνε το ίδιο. Αυτό με κάνει να αισθάνομαι ότι δεν είμαι μόνη, γιατί η κατάθλιψη είναι πολύ μοναχική».

Όταν το άγχος και η κατάθλιψη κάνουν την εμφάνιση τους, είναι δύσκολο να εφαρμόσεις πράγματα που έχει φανεί ότι βοηθάνε όπως το να μιλήσεις για αυτό και η άσκηση. Η ειδικός ψυχικής υγείας, αναφέρει ότι: «Είναι σα να ακούς δυνατές φωνές να σου λένε ότι:

  • Δεν είσαι ικανός να κάνεις πράγματα.
  • Δεν αξίζεις.
  • Είσαι αβοήθητος.
  • Δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου.
  • Κανένας δε σε θέλει.
  • Κανένας δε σε αγαπάει.»

Αυτά είναι τα μηνύματα της κατάθλιψης και του άγχους, αλλά δεν είναι αληθινά. Το κλειδί για να την καταπολεμήσεις είναι να τη δεις κατάματα σα να είσαι Superman. Χτύπησε τη με γεγονότα:

  • Σε Αγαπάνε.
  • Είσαι Πλήρης.
  • Είσαι Αληθινή γυναίκα.
  • Είσαι Αληθινή γυναίκα που κινείται.

Αν μπορέσεις μόλις για 5 λεπτά είναι επιτυχία. Κάθε μικρός μετρήσιμος στόχος είναι πρόοδος.

Το μόνο που γνωρίζουμε με σιγουριά είναι ότι η εμπειρία καθενός με κατάθλιψη είναι διαφορετική. Κάτι που δουλεύει για ένα άτομο, μπορεί να μη δουλεύει για τον άλλον, αλλά τουλάχιστον μαθαίνοντας τι βοήθησε αληθινές γυναίκες, μπορεί να σε κάνει να βρεις τους δικούς σου μηχανισμούς.

Να μερικές συμβουλές από αληθινές γυναίκες που υποφέρουν από άγχος και κατάθλιψη.

Ali K

Πριν γίνω δρομέας, ήμουν μοντέρ για σχεδόν μια δεκαετία, και μετά βρήκα έναν τρόπο να θεραπεύσω την κατάθλιψη μου. Μιας και ήταν θεραπεύσιμη, ήμουν σε θέση να κάνω καλύτερες επιλογές σχετικά με το πώς να διαχειρίζομαι το σκοτάδι που συχνά είχε τον έλεγχο του μυαλού μου.

Το τρέξιμο δεν θεράπευσε την κατάθλιψη μου. Νομίζω ότι αν γυμνάζεσαι μόνος σου είναι αρκετό για βγεις από το κλινικό στάδιο της κατάθλιψης, αποφεύγοντας πιο επικίνδυνες καταστάσεις και την προσθήκη του στίγματος που περιβάλλει τα νοσήματα ψυχικής υγείας και τη φαρμακευτική αγωγή τους. Συνεπώς, όχι το τρέξιμο δε με έβγαλε από την κατάθλιψη. Αυτό που έκανε ήταν να μου δώσει μια πιο υγιής προοπτική όταν ο πόνος και το σκοτάδι εμφανιζόντουσαν και να κάνω καλύτερες επιλογές για μένα. Σήμερα αγαπώ την εφαρμογή Calm Harm. Όταν νιώθω ότι θέλω να κάνω κακό, συνδέομαι στο app και κάνω κάποια δραστηριότητα που βοηθά το μυαλό μου να διώξει την οργή. Για κάποιον που βρίσκεται στην αποκατάσταση ο θυμός περνάει γρήγορα.

Anastasia L

Σπάσε την άσκηση σε μικρά, διαχειρίσιμα  κομμάτια. Πες στον εαυτό σου ότι θα περπατήσει μέχρι τη γωνία του δρόμου και θα γυρίσεις πίσω. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ή βάλε μια μικρή αύξηση χρόνου, όπως 10 λεπτά να περπατάς γύρω από το σπίτι σου. Μπορείς να ξεκινήσεις με 10 λεπτά. Μου πήρε αρκετές προσπάθειες για να τα καταφέρω και ξαφνικά τα κατάφερα. Βρήκα υποστήριξη και από άλλες μαμάδες. Αυτό το γκρουπ λεγόταν Μαμάδες που προσφέρουν υποστήριξη σε άλλες Μαμάδες (MOMS club), δεν ήταν ειδικό για την κατάθλιψη, αλλά με βοήθησαν να βγω από το σπίτι, με σύστησαν σε άλλες μαμάδες και μου προσέφεραν ένα δίκτυο υποστήριξης. Όταν η κατάθλιψη ήταν σκοτεινή, μπορούσα να υπολογίζω ότι θα πάρουν τηλέφωνο να δουν τι κάνω και είτε θα έπαιζα με το γιο μου είτε θα ερχόντουσαν για παρέα.

Serena S

Το αγαπημένο μου κόλπο ήταν να ‘’κοροϊδέψω το μυαλό μου». Προγραμμάτιζα runs να είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνω με το που ξυπνήσω και έβγαζα τα ρούχα μου από το βράδυ. Μετά, όταν χτυπούσε το ξυπνητήρι, σηκωνόμουν και έφευγα αμέσως πριν ξυπνήσει το μυαλό μου και βρει λόγους να μην το κάνω. Άλλο κόλπο ήταν να λέω στον εαυτό μου ότι ήμουν υποχρεωμένος να τρέξω μόνο για 5 λεπτά. Μετά, όταν αυτά περνούσαν, μου έμοιαζε χαζό να σταματούσα ενώ είχα κάνει τόση προετοιμασία και έτσι συνέχιζα.

Γνωρίζουμε όλη ότι η κατάθλιψη είναι χάλια και είναι ακόμα χειρότερη όταν δεν μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά για εκείνη. Πάρε παράδειγμα από τη Szabo και ονόμασέ τη, έτσι θα είναι ευκολότερο να μιλήσεις. Ταυτίσου με κάποιον ή βρες μια ομάδα. Ζήτησε τους να σε βοηθήσουν να βγεις έξω τις μέρες που δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου. Χρησιμοποίησε κάθε κόλπο. Η άσκηση βοηθάει, κάνε τη μέρος της εξίσωσης. Βρες έναν ειδικό που θα είναι δίπλα σου στο ταξίδι και θα σε βοηθάει σε κάθε στάδιο.

Πάνω από όλα όμως να θυμάσαι: Δεν είσαι μόνος.

Πηγή: womensrunning.com

Επιμέλεια: Μαρία Μεντζέλου